Asfintit cu geamurile sparte

07.04.2009

Mi-am sarutat de dimineata pentru ultima oara

Dalele din asfalt care mi-au purtat pasii catre aici,
Stateam brat la brat cu un viitor fost necunoscut, am avut

De gand sa il intreb cum il cheama, parea de o seama

Cu mine. Ochii verzi, ca ai mei, zambetul naiv, increzator

Arogant ca al meu, de-o statura si-o fire cu mine. Dar vorbea alta limba

O limba stalcita, batrana, uitata, furata, fugita, ascunsa in cuie si intre patru scanduri

In grai vaduvita, purtata in vine, in genunchi si pe brate, vorbita in ganduri. Imi zambea.

Deasupra

Se spargeau geamurile de aur ale stapanirii sub un soare rosu de rusine

Spulberate de dalele din asfalt care mi-au purtat pasii aici, eram la brat

Eu, eu nebunul, brat la brat cu mine iar din mainile-mi rabufneau in suvoaie vorbe vechi

Si blestemele pietrei ce-a fugit din morminte, de urnitu-s-au muntii

Dumnezeu

Si cu Sfintii caci strain eu mi-am fost, unde n-au fost cuvinte,

Vreau Cuvant inapoi. Vreau Cuvant. Inainte!

G.

Leave a Reply

Please log in using one of these methods to post your comment:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.